Tsja, wat moet je nu nog vertellen na wat je vandaag allemaal hebt gezien, sprakeloos werkelijk.
Ik ga het toch proberen, we zijn vanmorgen het laatste gedeelte van gisteren weer terug gereden en namen na zo’n 80 kilometer de veerboot van Linge naar Eidsdal, deze veerboot sluit aan op weg 63 die naar Geiranger voert. Geiranger is een vlekje van 300 inwoners dat aan het eind van de Geirangerfjord ligt. De Geirangerfjord is een door UNESCO tot werelderfgoed uitgeroepen fjord, met als resultaat dat zomers dagelijks zo’n 3000 man, die met bussen en cruiseschepen tegelijk worden aangevoerd, het vlekje overspoelen. Wat wel voorstelbaar is eerlijk gezegd. Gelukkig zijn wij er in het naseizoen zodat wij slechts met een 25-tal bussen vol Japanners hebben te maken. En uiteraard de doorgaande toeristen. Wat is er nou zo mooi aan die fjord, nou allereerst kom je, zoals gezegd, al aangereden over die weg 63. Deze komt vlak voor de fjord tot de ontdekking dat deze 620 meter lager ligt. En dus met een aantal haarspeldbochten besluit af te dalen, deze haarspeldbochten heten samen de Ørnesvingen, Noors voor Eagle road, omdat je als een adelaar langs de berg scheert. Vervolgens kom je dus aan in Geiranger zelf, waar je al ademloos naar de fjord staat te kijken, maar dan kun je vervolgens ook nog doorrijden naar Dalsnibba. Een uitzichtpunt op 1145 meter, tussen de eeuwige sneeuw, die je de adem echt beneemt. En niet alleen vanwege de frisse wind die daar waait. Het was er, toen wij er waren 5°C. Nadat we onze ogen de kost hadden gegeven aldaar zijn we weer afgedaald en hebben, op de koop toe, ook nog een rondvaarttocht door de Geirangerfjord gedaan. Ik zeg alleen maar dat onderstaande woorden niet zijn gesponsord door de Noorse VVV, Noorwegen is prachtig.
Video van de dag,
Abba – Eagle
