Omdat we gisteren het eerste deel van de trip van vandaag al hadden gedaan en er verder niet veel op het programma stond hebben we lekker uitgeslapen tot een uur of half negen. Toen vervolgens ontbeten, tijdens het ontbijt staat altijd de TV in de ontbijtzaal aan op het ochtendnieuws. Ditmaal met een live verslag van de aankomst van de paus in Washington. Enfin veel bla, bla, bla en ineens, ja hoor, de paus verschijnt in beeld en dus opwinding bij de twee commentatoren, hij kondigt aan: “And there he is!”, waarop zij aanvult: “there he is, it’s the guy dressed in white”, Margreet en ik moesten beide hartelijk lachen.

Vervolgens zijn we om tien uur in de auto gestapt en naar downtown Albany gereden. Een mooie stad waar oud en nieuw ook weer mooi hand in hand gaan. Na een uur of twee richting Woodstock gereden. Jawel, het befaamde Woodstock van het festival. En zelfs nu, 46 jaar later weet men dat nog uit te buiten. Het leuke is dat het festival zelf niet in Woodstock werd gehouden, de vergunningen kwamen niet rond en toen is men uitgeweken naar een groot terrein welke beschikbaar werd gesteld door een boer die zo’n 58 mile verderop woonde in Bethel. Maakt niet uit, het love and peace wordt nog op veel plaatsen uitgedragen en Margreet heeft er een leuk t-shirt gescoord.
We hebben er nog een heerlijke verlate lunch gehad en zijn toen op pad gegaan naar de Kaaterskill Falls. De route was goed gepland, maar we bleken 600 meter voor het eind van de route niet verder te kunnen en werden een kleine vier kilometer terug gestuurd om de Falls via een hike trail te benaderen. Dat hebben we toen maar gedaan, en het moet gezegd,  de waterval is adembenemend.
Vanaf deze Falls zijn we daarna, evenals alle wegen vandaag, via de toeristische wegen op weg gegaan naar ons hotel in Peekskill, alleen de laatste 30 mile was via de Interstate.

We kwamen rond 19.00 bij het hotel aan, mooie lokatie. Je kijkt uit op de Hudson. Alleen nog zien of de elk kwartier langs rijdende en luidtoeterende treinen nog van invloed zijn op onze nachtrust. We hadden nog niet gegeten dus gevraagd aan de dame bij de lobby  of zij nog tips had. Ze zei dat we ongeveer een halve mile terug moesten lopen en dat daar wel eetgelegenheden waren. Zo gezegd zo gedaan. Eigenlijk is het niet zo’n hele goede buurt waar we zitten dus hadden we besloten de eerste beste tent in te gaan. Dit bleek een restaurant te zijn van Peruaanse origine. De clientèle bestond volledig uit Hispanics en de dame die de besteling opnam sprak ook niet zo heel goed Engels.  De menukaart was wel tweetalig dus we konden een keus maken. De serveerster bood ons nog allerlei extra’s aan maar we begrepen niet altijd wat ze bedoelde. Maar goed, zo moeilijk zijn wij niet, dus overal maar ‘ ja ‘ opgezegd. Toen uiteindelijk het eten werd opgediend werden we aangenaam verrast. Alles wat we voorgeschoteld kregen was heerlijk en nog voor een prikkie ook, en als ik zeg prikkie bedoel ik nog geen 25 dollar alles inclusief, en nee, dat was niet per persoon.

Het hotel ligt nog zo’n 45 mile boven New York City, dus we gaan morgen, nadat we als laatste op de rondrit de Military Academy in West Point hebben bezocht, de auto inleveren en kijken wat er in “the Big Apple” te beleven valt.

De clip van de dag is:

Janis Joplin – Me and Bobby McGee