Vanmorgen hebben we, nadat we wederom aan de overkant ons ontbijt hadden gehaald en op de kamer genuttigd, ons in de spits gestort om alvast voor de lange trip van morgen een eindje op weg te zijn.  We slapen vanavond aan  de noordkant van Boston, wat wel betekende dat we eerst anderhalf uur nodig hadden om bij het station van Salem te komen, ook ongeveer 30 km.
In Salem hebben we het Salem Witch Museum bezocht. Een op prachtige wijze, in twee etappes, verteld verhaal van de heksenjacht in Salem in 1692. De eerste etappe was in een ruimte waar een verhaalstem je uitlegde hoe de jacht startte, wat de trigger was om het zo massaal te maken en dat alles met rondom je een tiental met poppen opgebouwde scenes die stuk voor stuk werden belicht. Daarna kwam je in een andere ruimte waar de heksenjacht werd doorgetrokken naar de huidige tijd met voorbeelden als de McCarthy jacht op de communisten maar ook de verkettering van de gay scene ten tijde van de Aids epidemie.
Na dit bijzondere bezoek zijn we terug naar het station gelopen om de trein naar Boston te nemen. We hebben een CharlieCard, de Boston variant van de OV Chipkaart, die we nog op moesten laden, maar waar we ook keken geen oplaadpunt te bekennen. Moesten we toch gewoon bij de conducteur een kaartje kopen.
Na een rit van een half uurtje en vijf minuten met de metro kwamen we aan het begin van de Freedom Trail. Eerst even een snelle lunch, McDonald’s dit keer vanwege de WiFi, dus de foto’s van gisteren zijn ook gepost.
Daarna zijn we gestart met de Freedom Trail. Een wandeling van plusminus vierenhalve mile dwars door Boston, let wel, vandaag was het ruim 30 graden Celsius, langs een zestiental belangrijke highlights uit de Amerikaanse geschiedenis, en dan met name met betrekking tot de Vrijheidsoorlog tegen de Engelsen. Onderweg kom je ook langs het Holocaust monument, een uit zes pilaren, voor elk concentratiekamp een, bestaande stellage waarin de nummers van de daar omgekomen slachtoffers zijn gegrift.

De clip van de dag is:

The Eagles – Witchy Woman